'Je wortels moeten diep geankerd zijn om met je takken ver te kunnen reiken.
David van Reybrouck
dinsdag 3 september 2013
mortal part
The mistake is that man wishes to live through the mortal part of his being, that is what brings disappointment
Hazrat Inayat Khan - The Way of Illumination
Hazrat Inayat Khan - The Way of Illumination
donderdag 4 juli 2013
De terp
Het is
als de zee,
Ze trekt sterk,
En verafschuwd,
Een verstikkende golf,
Geschreeuw uit de diepte,
En daags na storm,
Eerste nog moederlijk gewieg,
Dan gladde spiegel,
Bedrieglijk onschuldig,
Wordt opgebracht,
De mannen begrijpen,
Straks bij springtij,
Met wassend water,
Biedt de terp,
De uitvlucht,
Voor de dood.
Ze trekt sterk,
En verafschuwd,
Een verstikkende golf,
Geschreeuw uit de diepte,
En daags na storm,
Eerste nog moederlijk gewieg,
Dan gladde spiegel,
Bedrieglijk onschuldig,
Zwijgend
gaan ze te werk,
De Friesche
klei, loodzwaar, Wordt opgebracht,
De mannen begrijpen,
Straks bij springtij,
Met wassend water,
Biedt de terp,
De uitvlucht,
Voor de dood.
wij zijn......
“Wij zijn niets dan een schakel in een oneindige
keten,
“Wij zijn niets dan een golf in een grenzeloze zee,
“Die waren wonen in ons, en wordende zingen mee,
“In de wondere wijze, die we ons leven heten”
“Wij zijn niets dan een golf in een grenzeloze zee,
“Die waren wonen in ons, en wordende zingen mee,
“In de wondere wijze, die we ons leven heten”
Henriette
Roland Holst , het spreekkoor “Kinderen van dezen tijd”.
Sprookje
Voor mijn moeder en dochtertje
Zij luisteren beiden naar haar oud verhaal,
wondere dingen komen aangevlogen
zichtbaar in hun verwijde ogen,
als bloemen drijvend in een schaal.
Er is een zachte spanning in hun wezen,
zij zijn verloren en verzonken in elkaar,
- het witte en het blonde haar -
geloof het maar, geloof het maar,
alles wat zij vertelt is waar
en nooit zal je iets mooiers lezen.
M. Vasalis,
Uit: De vogel Phoenix,
Uitgeverij van Oorschot 1949
woensdag 27 februari 2013
donderdag 3 november 2011
Jim
“People are afraid of themselves, of their own reality; their feelings most of all. People talk about how great love is, but that's bullshit. Love hurts. Feelings are disturbing. People are taught that pain is evil and dangerous. How can they deal with love if they're afraid to feel? Pain is meant to wake us up. People try to hide their pain. But they're wrong. Pain is something to carry, like a radio. You feel your strength in the experience of pain. It's all in how you carry it. That's what matters. Pain is a feeling. Your feelings are a part of you. Your own reality. If you feel ashamed of them, and hide them, you're letting society destroy your reality. You should stand up for your right to feel your pain.”
“Expose yourself to your deepest fear; after that, fear has no power, and the fear of freedom shrinks and vanishes. You are free.”
Jim Morrison, American Poet and Singer. Member of the American band The Doors and one of rock music's mythic figures. 1943-1971
“Expose yourself to your deepest fear; after that, fear has no power, and the fear of freedom shrinks and vanishes. You are free.”
Jim Morrison, American Poet and Singer. Member of the American band The Doors and one of rock music's mythic figures. 1943-1971
donderdag 6 oktober 2011
Live and death
Death is not the greatest loss...The greatest loss is what dies within us while we live
Norman Cousins
Norman Cousins
maandag 11 juli 2011
wedijveren
Het is slechts omdat hij niet wedijvert, daarom is niemand in staat om met hem te wedijveren.
Tao Te King (H22) , Lao Tse
Tao Te King (H22) , Lao Tse
communiceren versus ontmoeten
Communiceren is geen kunst, de mogelijkheden zijn talloos.
Elkander echt te ontmoeten, vraagt een ander uitgangspunt.
uit ''Eenzaamheid als loutering'', Marieke de Vrij
Elkander echt te ontmoeten, vraagt een ander uitgangspunt.
uit ''Eenzaamheid als loutering'', Marieke de Vrij
donderdag 23 juni 2011
donderdag 26 mei 2011
naar binnen
Naar binnen
voel maar
wees niet bang
ik ben eral
je leven lang
je durft mij niet te erkennen
ik was het
die er niet mocht zijn
kom maar
wees niet bang
ik ben eral
je leven lang
Gerdiene Ratha
voel maar
wees niet bang
ik ben eral
je leven lang
je durft mij niet te erkennen
ik was het
die er niet mocht zijn
kom maar
wees niet bang
ik ben eral
je leven lang
Gerdiene Ratha
maandag 23 mei 2011
maandag 16 mei 2011
Toen mensen nog goden waren
De legende verhaalt over een tijd dat alle mensen goden waren, maar ze maakten dusdanig misbruik van hun Godheid, dat Brahma, de meester van alle Goden, samen met zijn ondergoden, vanuit de hoogte van de bergen, besliste hen de Goddelijke macht te ontnemen en die te verstoppen op een plaats waar ze die nooit zouden terugvinden. Brahma dacht na om een oplossing te vinden voor het probleem. “Laat ik de Godheid van de mens in de aarde begraven” of “In het diepste van de oceanen werpen”.Maar Brahma dacht: “Neen, dat alles volstaat niet. De mens zal er naar graven, naar zoeken en ze vinden”. Dit zal ik doen, zei Brahma: “Ik verstop zijn godheid in het diepste van hemzelf, want dat is de enige plaats waar hij nooit aan denken zal om er te zoeken”. Sindsdien is de mens op zoek naar iets dat zich in zijn binnenste bevindt.
maandag 21 februari 2011
de herberg
Dit mens-zijn is een soort herberg:
elke ochtend weer nieuw bezoek
Een vreugde, een depressie, een benauwheid,
een flits van inzicht komt als een onverwachte gast
Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij!
Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.
Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase…
De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijnsen vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt.
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.
Rumi
(vert. Romeck van Zeyl)
elke ochtend weer nieuw bezoek
Een vreugde, een depressie, een benauwheid,
een flits van inzicht komt als een onverwachte gast
Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij!
Zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.
Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase…
De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijnsen vraag ze om erbij te komen zitten.
Wees blij met iedereen die langskomt.
De hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.
Rumi
(vert. Romeck van Zeyl)
quintessence of true religion
It is easy enough to be friendly to one's friends. But to befriend the one who regards himself as your enemy is the quintessence of true religion. The other is mere business.
Mohandas Gandhi
Mohandas Gandhi
Wat wil je worden
Wat wil je worden, vroeg de juf
't was in de derde klas
Ik keek haar aan en wist het niet
'k dacht dat ik al wat was
't was in de derde klas
Ik keek haar aan en wist het niet
'k dacht dat ik al wat was
The teacher is within
The teacher is within,
So you have to learn to be still.
You have to live your life
So that you are listening within
No matter what you are doing
Bartholomew
So you have to learn to be still.
You have to live your life
So that you are listening within
No matter what you are doing
Bartholomew
You are meant to shine
You are meant to shine
Our deepest fear is not that we are inadequate.
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It's our lights, not our darkness, that frightens us.
We ask ourselves: 'Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous?'
Acually: Who are you not to be? You are the child of God.
Playing small doesn't serve the world.
There's nothing enlightend about shrinking so that others won't feel insecure around you.
We are meant to shine, as children do.
We are born to make manifest the glory of God that is within us.
It is not just in some of us. It's in everyone.
And as we let our light shine, we unconsciously give other people permission to do the same.
When we are liberated from our own fear, our presence automatically liberates others.
Marianne Williamson
Our deepest fear is not that we are inadequate.
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It's our lights, not our darkness, that frightens us.
We ask ourselves: 'Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous?'
Acually: Who are you not to be? You are the child of God.
Playing small doesn't serve the world.
There's nothing enlightend about shrinking so that others won't feel insecure around you.
We are meant to shine, as children do.
We are born to make manifest the glory of God that is within us.
It is not just in some of us. It's in everyone.
And as we let our light shine, we unconsciously give other people permission to do the same.
When we are liberated from our own fear, our presence automatically liberates others.
Marianne Williamson
De Uitnodiging
De Uitnodiging (Oriah Mountain Dreamer)
Ik hoef niet te weten hoe jij in je levensonderhoud voorziet
Wat ik graag wil weten is waar jij voor gaat
en of jij het aandurft oog in oog te staan met de verlangens van je hart
Het interesseert me niet hoe oud je bent,
maar wel of je het aandurft voor gek te staan omwille van de Liefde,
omwille van je dromen, omwille van het avontuur dat Leven heet
Het maakt me niet uit welke planeten je horoscoop beïnvloeden
Waar het mij om gaat is of je ooit tot in de kern van je eigen verdriet bent doorgedrongen
en of de verraderlijkheden en beproevingen van het leven je ontvankelijk hebben gemaakt
of dat deze je hebben doen terugdeinzen en afsluiten uit angst voor nog meer pijn
Wat ik wil weten is of jij pijn, die van mij of van jezelf, kunt laten zijn zonder een vinger te verroeren,
zonder het te verbergen, te laten verdwijnen of vast te houden
Ik wil weten of je vreugde kunt zijn, de mijne of de jouwe
Of je durft te dansen vanuit je oerkracht, in totale extase van top tot teen,
zonder je in te houden door op je hoede te zijn, realistisch of rationeel te zijn,
zonder je te laten afremmen door herinnering aan beperking vanuit je menselijke bestaan
Het kan me niet schelen of je verhaal waar is of niet
Wat ik zou willen weten is of je anderen kunt teleurstellen om trouw te zijn aan jezelf
Of jij het aankunt om voor verrader te worden uitgemaakt
om verschoond te blijven van verraad vanuit je ziel
Ben jij in staat schoonheid te zien, ook al is niet iedere dag even mooi
en is het leven zelf voor jou de bron waaruit je levenskracht put
Kun jij leven met fouten, zwakheden en kwetsbaarheid, die van jou en mij
en toch aan de rand van een meer staan en luidkeels tegen het zilver van de maan roepen: "YES"
Ik hoef niet te weten waar je woont, of hoeveel geld je hebt
Wat ik wil weten is of jij het kunt opbrengen om na een nacht vol wanhoop,
tot in het diepst van je ziel gekwetst,
op te staan, en te doen wat gedaan moet worden om voor de kinderen te zorgen
Ik hoef niet te weten wie je bent of hoe je hier gekomen bent
Ik wil weten of je bereid bent zonder terughoudendheid met mij door het vuur te gaan
Het gaat niet om waar, wat en met wie je hebt gestudeerd
Voor mij is het van groot belang, van jou te horen welke innerlijke kracht jouw steun en toeverlaat is
als al het andere om je heen is weggevallen.
Of jij alleen kunt zijn met jezelf
en of jij het werkelijk goed hebt bij jezelf
wanneer het stil wordt, in eenzaamheid.
De oorspronkelijke tekst en achtergronden: "The Invitation", Oriah Mountain Dreamer, 1999, ISBN 0 7225 3821 9
Ik hoef niet te weten hoe jij in je levensonderhoud voorziet
Wat ik graag wil weten is waar jij voor gaat
en of jij het aandurft oog in oog te staan met de verlangens van je hart
Het interesseert me niet hoe oud je bent,
maar wel of je het aandurft voor gek te staan omwille van de Liefde,
omwille van je dromen, omwille van het avontuur dat Leven heet
Het maakt me niet uit welke planeten je horoscoop beïnvloeden
Waar het mij om gaat is of je ooit tot in de kern van je eigen verdriet bent doorgedrongen
en of de verraderlijkheden en beproevingen van het leven je ontvankelijk hebben gemaakt
of dat deze je hebben doen terugdeinzen en afsluiten uit angst voor nog meer pijn
Wat ik wil weten is of jij pijn, die van mij of van jezelf, kunt laten zijn zonder een vinger te verroeren,
zonder het te verbergen, te laten verdwijnen of vast te houden
Ik wil weten of je vreugde kunt zijn, de mijne of de jouwe
Of je durft te dansen vanuit je oerkracht, in totale extase van top tot teen,
zonder je in te houden door op je hoede te zijn, realistisch of rationeel te zijn,
zonder je te laten afremmen door herinnering aan beperking vanuit je menselijke bestaan
Het kan me niet schelen of je verhaal waar is of niet
Wat ik zou willen weten is of je anderen kunt teleurstellen om trouw te zijn aan jezelf
Of jij het aankunt om voor verrader te worden uitgemaakt
om verschoond te blijven van verraad vanuit je ziel
Ben jij in staat schoonheid te zien, ook al is niet iedere dag even mooi
en is het leven zelf voor jou de bron waaruit je levenskracht put
Kun jij leven met fouten, zwakheden en kwetsbaarheid, die van jou en mij
en toch aan de rand van een meer staan en luidkeels tegen het zilver van de maan roepen: "YES"
Ik hoef niet te weten waar je woont, of hoeveel geld je hebt
Wat ik wil weten is of jij het kunt opbrengen om na een nacht vol wanhoop,
tot in het diepst van je ziel gekwetst,
op te staan, en te doen wat gedaan moet worden om voor de kinderen te zorgen
Ik hoef niet te weten wie je bent of hoe je hier gekomen bent
Ik wil weten of je bereid bent zonder terughoudendheid met mij door het vuur te gaan
Het gaat niet om waar, wat en met wie je hebt gestudeerd
Voor mij is het van groot belang, van jou te horen welke innerlijke kracht jouw steun en toeverlaat is
als al het andere om je heen is weggevallen.
Of jij alleen kunt zijn met jezelf
en of jij het werkelijk goed hebt bij jezelf
wanneer het stil wordt, in eenzaamheid.
De oorspronkelijke tekst en achtergronden: "The Invitation", Oriah Mountain Dreamer, 1999, ISBN 0 7225 3821 9
donderdag 10 februari 2011
maandag 3 januari 2011
live and learn
“Live as if you were to die tomorrow. Learn as if you were to live forever.” (Mahatma Gandhi)
donderdag 9 december 2010
Adem
Het is de Adem van de voorouders
Luister vaker naar Dingen dan naar Wezens,
Naar de Stem van het Vuur vooral.
Hoor de Stem van het Water
Hoor, in de Wind, het gesnik van het Kreupelhout
Het is de Adem van de voorouders.
Die gestorven zijn, zijn nooit weggegaan
Ze zijn in de Schaduw die oplicht
En in de Schaduw die donker wordt,
De doden zijn niet onder de Aarde,
Ze zijn in de ruisende Boom,
Ze zijn in het kreunende Hout,
Ze zijn in het stromende Water
Ze zijn in het stilstaande Water,
Ze zijn in de Hut, ze zijn in de Menigte;
De doden zijn niet dood.
Luister vaker naar Dingen dan naar Wezens
Naar de Stem van het Vuur vooral.
Hoor de Stem van het Water.
Hoor in de Wind het gesnik van het Kreupelhout
Het is de Adem van de gestorven voorouders
Zij zijn niet weggegaan
Ze zijn niet onder de Aarde
Ze zijn niet dood.
Zij die gestorven zijn, zijn nooit weggegaan
Ze zijn in de Schoot van de Vrouw
Ze zijn in de Schreeuw van een Pasgeborene
En in de Spaander die weer opflikkert
De Doden zijn niet onder de Aarde
Ze zijn in het flikkerend Vuur,
In het wenende Gras
In de kreunende Rots.
Ze zijn in het Woud, ze zijn in het Huis
De doden zijn niet dood.
Luister vaker naar Dingen dan naar Wezens
Naar de Stem van het Vuur vooral.
Hoor de Stem van het Water
Hoor, in de Wind het gesnik van het Kreupelhout.
Het is de Adem van de voorouders.
Birago Diop , Senegalees dichter (1906 - 1989 )
Luister vaker naar Dingen dan naar Wezens,
Naar de Stem van het Vuur vooral.
Hoor de Stem van het Water
Hoor, in de Wind, het gesnik van het Kreupelhout
Het is de Adem van de voorouders.
Die gestorven zijn, zijn nooit weggegaan
Ze zijn in de Schaduw die oplicht
En in de Schaduw die donker wordt,
De doden zijn niet onder de Aarde,
Ze zijn in de ruisende Boom,
Ze zijn in het kreunende Hout,
Ze zijn in het stromende Water
Ze zijn in het stilstaande Water,
Ze zijn in de Hut, ze zijn in de Menigte;
De doden zijn niet dood.
Luister vaker naar Dingen dan naar Wezens
Naar de Stem van het Vuur vooral.
Hoor de Stem van het Water.
Hoor in de Wind het gesnik van het Kreupelhout
Het is de Adem van de gestorven voorouders
Zij zijn niet weggegaan
Ze zijn niet onder de Aarde
Ze zijn niet dood.
Zij die gestorven zijn, zijn nooit weggegaan
Ze zijn in de Schoot van de Vrouw
Ze zijn in de Schreeuw van een Pasgeborene
En in de Spaander die weer opflikkert
De Doden zijn niet onder de Aarde
Ze zijn in het flikkerend Vuur,
In het wenende Gras
In de kreunende Rots.
Ze zijn in het Woud, ze zijn in het Huis
De doden zijn niet dood.
Luister vaker naar Dingen dan naar Wezens
Naar de Stem van het Vuur vooral.
Hoor de Stem van het Water
Hoor, in de Wind het gesnik van het Kreupelhout.
Het is de Adem van de voorouders.
Birago Diop , Senegalees dichter (1906 - 1989 )
dinsdag 9 november 2010
vrijdag 29 oktober 2010
donderdag 28 oktober 2010
Mijn moeder is mijn naam vergeten
mijn moeder is mijn naam vergeten,
mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.
Neeltje Maria Min (1944)
mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.
Neeltje Maria Min (1944)
Nu ik ben aangekomen op de plaats
Nu ik ben aangekomen op de plaats waar het zal moeten zijn waar ik van zing,
Ik ben een vijver zonder rimpeling met alle hemelen in mij weerkaatst.
Gerrit Achterberg
Ik ben een vijver zonder rimpeling met alle hemelen in mij weerkaatst.
Gerrit Achterberg
vrijdag 1 oktober 2010
maandag 9 augustus 2010
verbinding
Iemand die in verbinding is met zichzelf kan de wereld in.
De oude pijn hoeft niet continue doorleeft te worden, maar we dienen er wel mee in verbinding te blijven.
Religie betekent opnieuw in verbinding brengen
Als we ergens onbewust aan gebonden zijn, blijven we ons hele leven zoeken, totdat we weer verbonden zijn.
De oude pijn hoeft niet continue doorleeft te worden, maar we dienen er wel mee in verbinding te blijven.
Religie betekent opnieuw in verbinding brengen
Als we ergens onbewust aan gebonden zijn, blijven we ons hele leven zoeken, totdat we weer verbonden zijn.
dinsdag 3 augustus 2010
ik
‘Ieder ogenblik kies je je eigen ik. Maar kies je – jezelf? Lichaam en ziel hebben duizend mogelijkheden, waaruit je vele ego’s kunt opbouwen. Maar slechts een van deze geeft congruentie tussen de kiezer en het gekozene. Slechts een – die je dan pas vindt, als je alle kansen op iets anders uitschakelt waar je nieuwsgierig naar tast, verlokt door verwondering en begeerte, te oppervlakkig en vluchtig om vast verankerd te blijven in de beleving van het hoge mysterie dat leven heet – te oppervlakkig ook om voortdurend het besef te bewaren van het toevertrouwde talent dat ‘ik’ heet’.
(Hammarskjöld 1998: 29).
(Hammarskjöld 1998: 29).
maandag 2 augustus 2010
conflictsituaties
De mens moet eerst zelf inzien dat de conflictsituaties tussen hem en de anderen slechts uitvloeisels zijn van de conflictsituaties in zijn eigen ziel, en dan moet hij trachten dit eigen innerlijke conflict te overwinnen, om nu, herboren en tot innerlijke vrede gekomen, zijn medemens tegemoet te treden en een nieuwe andere verhouding tot hen op te bouwen.
Uit "De weg van de mens"', Martin Buber, 1948.
Uit "De weg van de mens"', Martin Buber, 1948.
dinsdag 8 juni 2010
wie ben je dan?
Stel je voor dat je alles vergeet wat je in je hoofd weet.
En alleen nog maar weet wat je lijf weet? Wie ben je dan?
En alleen nog maar weet wat je lijf weet? Wie ben je dan?
dinsdag 4 mei 2010
vrijdag 19 maart 2010
hartje winter
"In hartje winter, heb ik eindelijk geleerd dat er in mij een onoverwinnelijke zomer schuil gaat."
Albert Camus
Albert Camus
dinsdag 16 maart 2010
vrijdag 12 februari 2010
maandag 4 januari 2010
goed en kwaad
Was het maar zo eenvoudig !
Was het maar zo, dat er slechte mensen bestonden, die ergens in het geniep euveldaden bedreven, zodat we ze enkel hoefden af te zonderen en te vernietigen.Maar de scheidslijn tussen goed en kwaad, loopt dwars door het hart van ieder mens; en wie is bereid, een deel van zijn eigen hart te vernietigen ?
Alexander Soltzjenitsyn
Was het maar zo, dat er slechte mensen bestonden, die ergens in het geniep euveldaden bedreven, zodat we ze enkel hoefden af te zonderen en te vernietigen.Maar de scheidslijn tussen goed en kwaad, loopt dwars door het hart van ieder mens; en wie is bereid, een deel van zijn eigen hart te vernietigen ?
Alexander Soltzjenitsyn
maandag 14 september 2009
woensdag 2 september 2009
dinsdag 1 september 2009
Innerlijke bron
Als ik put uit de bronnen buiten mijzelf,
dan ben ik snel uitgeput.
Als ik me laat leiden door eerzucht,
als ik me moet bewijzen,
als ik mezelf onder druk zet,
dan ben ik gauw leeg.
Maar als ik leef uit de innerlijke bron,
uit de bron van de Heilige Geest,
dan kan ik veel werken zonder uitgeput te raken.
Dan stroomt alles,
dan wordt het vruchtbaar
Anselm Grun
dan ben ik snel uitgeput.
Als ik me laat leiden door eerzucht,
als ik me moet bewijzen,
als ik mezelf onder druk zet,
dan ben ik gauw leeg.
Maar als ik leef uit de innerlijke bron,
uit de bron van de Heilige Geest,
dan kan ik veel werken zonder uitgeput te raken.
Dan stroomt alles,
dan wordt het vruchtbaar
Anselm Grun
woensdag 26 augustus 2009
Meaning of life
If you contribute to other people's happiness, you will find the true goal, the true meaning of life
Dalai Lama
Dalai Lama
hou je kanaal open
Er is een levenskracht, een vitaliteit, een bron
die zich uitleeft in jou handelen.
En aangezien er zoals jij slechts één is en was en zal zijn
is jouw uitdrukking uniek.
Als je het blokkeert, zal ze nooit bestaan
via een ander medium en voor altijd verloren zijn.
De wereld zal ze niet hebben.
Het is niet aan jou
om te bepalen hoe goed ze is;
noch om ze te vergelijken met andere uitdrukkingen.
Het is jouw verantwoordelijkheid om het kanaal open te houden.
Je hoeft zelfs niet te geloven in jezelf of in je werk.
Je moet enkel open en bewust blijven
voor de verlangens die je motiveren.
Hou je kanaal open.
Geen enkele artiest is ooit tevreden.
Er is geen vervulling, op geen enkel moment.
Er is alleen een vreemde goddelijke ontevredenheid,
een gezegende onrust die ons in beweging houdt
en ons meer levendig maakt dan anderen.
vertaling van een brief van Martha Graham naar Agnes De Mille
die zich uitleeft in jou handelen.
En aangezien er zoals jij slechts één is en was en zal zijn
is jouw uitdrukking uniek.
Als je het blokkeert, zal ze nooit bestaan
via een ander medium en voor altijd verloren zijn.
De wereld zal ze niet hebben.
Het is niet aan jou
om te bepalen hoe goed ze is;
noch om ze te vergelijken met andere uitdrukkingen.
Het is jouw verantwoordelijkheid om het kanaal open te houden.
Je hoeft zelfs niet te geloven in jezelf of in je werk.
Je moet enkel open en bewust blijven
voor de verlangens die je motiveren.
Hou je kanaal open.
Geen enkele artiest is ooit tevreden.
Er is geen vervulling, op geen enkel moment.
Er is alleen een vreemde goddelijke ontevredenheid,
een gezegende onrust die ons in beweging houdt
en ons meer levendig maakt dan anderen.
vertaling van een brief van Martha Graham naar Agnes De Mille
vrijdag 14 augustus 2009
Keep the channel open
"There is a vitality, a life force, an energy, a quickening that is translated through you into action, and because there is only one of you in all of time, this expression is unique. And if you block it, it will never exist through any other medium and it will be lost. The world will not have it. It is not your business to determine how good it is nor how valuable nor how it compares with other expressions. It is your business to keep it yours clearly and directly, to keep the channel open. You do not even have to believe in yourself or your work. You have to keep yourself open and aware to the urges that motivate you. Keep the channel open. ... No artist is pleased. [There is] no satisfaction whatever at any time. There is only a queer divine dissatisfaction, a blessed unrest that keeps us marching and makes us more alive than the others"
— Martha Graham
— Martha Graham
donderdag 13 augustus 2009
Fear
I must say a word about fear. It is life’s only true opponent. Only fear can defeat life. It is a clever, treacherous adversary, how well I know. It has no decency, respects no law or convention, shows no mercy. It goes for your weakest spot, which it finds with unerring ease.
...
The matter is difficult to put into words. For fear, real fear, such as shakes you to your foundation, such as you feel when you are brought face to face with your mortal end, nestles in your memory like a gangrene: it seeks to rot everything, even the words with which to speak of it. So you must fight hard to express it. You must fight hard to shine the light of words upon it. Because if you don’t, if your fear becomes a wordless darkness that you avoid, perhaps even manage to forget, you open yourself to further attacks of fear because you never truly fought the opponent who defeated you.
Life of Pi, Yann Martel
...
The matter is difficult to put into words. For fear, real fear, such as shakes you to your foundation, such as you feel when you are brought face to face with your mortal end, nestles in your memory like a gangrene: it seeks to rot everything, even the words with which to speak of it. So you must fight hard to express it. You must fight hard to shine the light of words upon it. Because if you don’t, if your fear becomes a wordless darkness that you avoid, perhaps even manage to forget, you open yourself to further attacks of fear because you never truly fought the opponent who defeated you.
Life of Pi, Yann Martel
zaterdag 4 juli 2009
het lot
Het lot het vraagt als de Sfinx uit het klassieke drama om een antwoord. Het neemt geen genoegen met sussende woorden, het laat zich niet met een kluitje in het riet sturen, het blijft een antwoord vragen. En evenals de Sfinx verslindt het lot alles wat geen eigen antwoord geeft. Wie geen antwoord geeft wordt overgenomen; hij wordt het kind van zijn ouders, de kwalen van zijn lichaam, de stand van zijn bankrekening, een auto in de berm. Wie geen antwoord geeft wordt slachtoffer van het lot.
Uit het boek ‘het lot en de liefde’ van Hans Korteweg
Uit het boek ‘het lot en de liefde’ van Hans Korteweg
goddelijk vonk
In contact zijn met je goddelijke vonk, je diepere interne bron, je essentiele kern is voorbij ademen aan je eigen beschermingmechanismen van pijn en verdriet.
buber
de schat is daar waar men staat
Om de verantwoording voor het geleefde te ontlopen, wordt 't bestaan zelf tot een schuilplaats gemaakt. terwijl de mens zich probeert te verbergen, verbergt die zich voor zichzelf. Wanneer de mens bekent "ik heb mij verborgen" , daarmee begint de weg van de mens.
Om de verantwoording voor het geleefde te ontlopen, wordt 't bestaan zelf tot een schuilplaats gemaakt. terwijl de mens zich probeert te verbergen, verbergt die zich voor zichzelf. Wanneer de mens bekent "ik heb mij verborgen" , daarmee begint de weg van de mens.
Het lichaam liegt niet
"Als je een levend lichaam hebt, kan niemand je vertellen hoe je de wereld moet ervaren. En niemand kan je vertellen wat waarheid is, omdat je deze zelf ervaart. Het lichaam liegt niet."
Stanley Keleman
Stanley Keleman
vrijdag 3 juli 2009
Delf mijn gezicht op
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie mij ontmaskert zal mij vinden.
Ik heb gezichten, meer dan twee,
ogen die tasten in den blinde,
harten aan angst voor angst ten prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie wordt ontmaskerd wordt gevonden
en zal zichzelf opnieuw verstaan
en leven bloot en onomwonden,
aan niets en niemand meer ten prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Huub Oosterhuis
Wie mij ontmaskert zal mij vinden.
Ik heb gezichten, meer dan twee,
ogen die tasten in den blinde,
harten aan angst voor angst ten prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie wordt ontmaskerd wordt gevonden
en zal zichzelf opnieuw verstaan
en leven bloot en onomwonden,
aan niets en niemand meer ten prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Huub Oosterhuis
Herinnering
Herinnering - Hans Stolp
Omkijken? Liever niet.
Want kijken, echt kijken
doet pijn. Je voelt weer
hoe het was, de pijn, het gemis.
Omkijken? Liever niet.
En als het moet dan maar
gewapend als beton, met
droge ogen, jij er niet bij.
Herinnering. Zonder tranen
gaat het niet. Maar door
de tranen heen blijft liefde
levend, vind jij jezelf terug.
Herinnering. Alleen wie om
kan kijken, kan vooruit zien.
Wie tranen zaait, zal licht
en toekomst oogsten.
Hans Stolp
Omkijken? Liever niet.
Want kijken, echt kijken
doet pijn. Je voelt weer
hoe het was, de pijn, het gemis.
Omkijken? Liever niet.
En als het moet dan maar
gewapend als beton, met
droge ogen, jij er niet bij.
Herinnering. Zonder tranen
gaat het niet. Maar door
de tranen heen blijft liefde
levend, vind jij jezelf terug.
Herinnering. Alleen wie om
kan kijken, kan vooruit zien.
Wie tranen zaait, zal licht
en toekomst oogsten.
Hans Stolp
Het kleine meisje
Het kleine meisje komt al heel lang bij haar, de buurvrouw in het dorp waar ze woont. Bij haar stelt ze al haar vragen. Op een zekere dag glinsteren haar heldere ogen en ze vraagt: 'Waarom hebben alle dingen een naam?''
Zij antwoordt:
'Jouw ouders hebben jou een naam, gegeven
En omdat je een naam hebt, kan ik je roepen
En als ik je roep, dan kan je komen
En als je komt, kan ik je vasthouden
En als ik je vasthoud, dan kan ik je loslaten. '
'Ja', zegt het meisje blij, 'dat is waar'.
Zij antwoordt:
'Jouw ouders hebben jou een naam, gegeven
En omdat je een naam hebt, kan ik je roepen
En als ik je roep, dan kan je komen
En als je komt, kan ik je vasthouden
En als ik je vasthoud, dan kan ik je loslaten. '
'Ja', zegt het meisje blij, 'dat is waar'.
Le véritable voyage
Marcel Proust (1871-1922)
Le seul véritable voyage, le seul bain de Jouvence, ce ne serait pas d'aller vers de nouveaux paysages, mais d'avoir d'autres yeux, de voir l'univers avec les yeux d'un autre, de cent autres, de voir les cent univers que chacun d'eux voit, que chacun d'eux est.
Le seul véritable voyage, le seul bain de Jouvence, ce ne serait pas d'aller vers de nouveaux paysages, mais d'avoir d'autres yeux, de voir l'univers avec les yeux d'un autre, de cent autres, de voir les cent univers que chacun d'eux voit, que chacun d'eux est.
De intuïtieve geest
De intuïtieve geest is een godsgeschenk,
en het rationele verstand is een dienaar.
Wij hebben een maatschappij geschapen
die de dienaar vereert en het geschenk is vergeten.
(Albert Einstein)
en het rationele verstand is een dienaar.
Wij hebben een maatschappij geschapen
die de dienaar vereert en het geschenk is vergeten.
(Albert Einstein)
Keer terug
Gedicht van Jalal ad-Din Rumi, een Perzische dichter en mysticus:
Keer terug
Kom, kom, wie je ook bent.
Zwerver, minnaar,
liefhebber van het heengaan.
Het maakt niet uit.
Dit is geen karavaan van de wanhoop.
Kom, ook al heb je je belofte al duizend keer gebroken.
Keer terug, keer terug, elke keer weer!
Keer terug
Kom, kom, wie je ook bent.
Zwerver, minnaar,
liefhebber van het heengaan.
Het maakt niet uit.
Dit is geen karavaan van de wanhoop.
Kom, ook al heb je je belofte al duizend keer gebroken.
Keer terug, keer terug, elke keer weer!
Sensation
Jean-Nicolas Arthur Rimbaud
Par les soirs bleus d'été, j'irai les sentiers,
Picoté par les blés, fouler l'herbe menue:
Rêveur, j'en sentirai la fraîcheur à mes pieds.
Je laisserai le vent baigner ma tête nue.
Je ne parlerai pas, je ne penserai rien:
Mais l'amour infini me montera dans l'âme,
Et j'irai lion, bien lion comme un bohémien,
Par la Nature, - heureux comme avec une femme
(Mars 1870)
Gevoel
Ik zal op pad gaan in het zomers avondblauw,
Geprikt door korenaren over dun gras lopen:
Verdroomd zal ik mijn voeten drenken in de dauw
En ik zal door de wind mijn haren laten dopen.
Elk woord, elke gedachte zal me dan vergaan:
Maar weidse liefde zal zich in mijn ziel verbreiden
En als een vagebond zal ik ver, heel ver gaan
Door de Natuur verblijd alsof een vrouw me leidde.
(Uit: Gedichten, vertaald door Paul Claes, Polak & Van Gennep)
Feelings
On a blue summer night I will go through the fields,
Through the overgrown paths, in the soft scented air;
I will feel the new grass cool and sharp on my feet,
I will let the wind blow softly through my hair.
I will not say a word, I will not think a thing,
But an infinite love will set my heart awhirl,
And I will wander far, like a wild vagabond,
Throughout Nature - happy as if I had a girl.
Par les soirs bleus d'été, j'irai les sentiers,
Picoté par les blés, fouler l'herbe menue:
Rêveur, j'en sentirai la fraîcheur à mes pieds.
Je laisserai le vent baigner ma tête nue.
Je ne parlerai pas, je ne penserai rien:
Mais l'amour infini me montera dans l'âme,
Et j'irai lion, bien lion comme un bohémien,
Par la Nature, - heureux comme avec une femme
(Mars 1870)
Gevoel
Ik zal op pad gaan in het zomers avondblauw,
Geprikt door korenaren over dun gras lopen:
Verdroomd zal ik mijn voeten drenken in de dauw
En ik zal door de wind mijn haren laten dopen.
Elk woord, elke gedachte zal me dan vergaan:
Maar weidse liefde zal zich in mijn ziel verbreiden
En als een vagebond zal ik ver, heel ver gaan
Door de Natuur verblijd alsof een vrouw me leidde.
(Uit: Gedichten, vertaald door Paul Claes, Polak & Van Gennep)
Feelings
On a blue summer night I will go through the fields,
Through the overgrown paths, in the soft scented air;
I will feel the new grass cool and sharp on my feet,
I will let the wind blow softly through my hair.
I will not say a word, I will not think a thing,
But an infinite love will set my heart awhirl,
And I will wander far, like a wild vagabond,
Throughout Nature - happy as if I had a girl.
Wandelaar
Wandelaar, je sporen
zijn de weg, en zij alleen;
wandelaar, er is geen weg
de weg ontstaat in het gaan.
Gaandeweg ontstaat de weg,
en als je omkijkt
zie je de baan die nooit meer betreden zal worden.
Wandelaar, er is geen weg
slechts een kielzog in de zee.
Antonio Machado (1875-1939)
Provérbios y Cantares
zijn de weg, en zij alleen;
wandelaar, er is geen weg
de weg ontstaat in het gaan.
Gaandeweg ontstaat de weg,
en als je omkijkt
zie je de baan die nooit meer betreden zal worden.
Wandelaar, er is geen weg
slechts een kielzog in de zee.
Antonio Machado (1875-1939)
Provérbios y Cantares
Vele wegen kent het leven
Vele wegen kent het leven, maar van al die wegen is er één die jij te gaan hebt.
Die éne is voor jou. Die ene slechts.
En of je wilt of niet, dié weg heb jij te gaan.
De keuze is dus niet de weg, want die koos jou.
De keuze is de wijze hoe die weg te gaan.
Met onwil om de kuilen en stenen,
met verzet, omdat de zon een weg
die door ravijnen gaat, haast niet bereiken kan.
Of met de wil om aan het einde van die weg milder te zijn, en wijzer, dan aan het begin.
De weg koos jou, kies jij hem ook?
Hans Stolp
naar Dag Hammarskjold.
Die éne is voor jou. Die ene slechts.
En of je wilt of niet, dié weg heb jij te gaan.
De keuze is dus niet de weg, want die koos jou.
De keuze is de wijze hoe die weg te gaan.
Met onwil om de kuilen en stenen,
met verzet, omdat de zon een weg
die door ravijnen gaat, haast niet bereiken kan.
Of met de wil om aan het einde van die weg milder te zijn, en wijzer, dan aan het begin.
De weg koos jou, kies jij hem ook?
Hans Stolp
naar Dag Hammarskjold.
Mijn vader sterft
Mijn vader sterft; als ik zijn hand vasthoud, voel ik de botten door zijn huid heen steken.
Ik zoek naar woorden, maar hij kan niet spreken en is bij elke ademtocht benauwd.
Dus schud ik kussens en verschik de deken, waar hij met krachteloze hand in klauwt; ik blijf zijn kind, al word ik eeuwen oud, en blijf als kind voor eeuwig in gebreke.
Wij volgen één voor één hetzelfde pad,
en worden met dezelfde maat gemeten;
ik zie mijzelf nu bij zijn bed gezeten
zoals hij bij zijn eigen vader zat:
straks is hij weg, en heeft hij nooit geweten hoe machteloos ik hem heb liefgehad.
Rawie
Ik zoek naar woorden, maar hij kan niet spreken en is bij elke ademtocht benauwd.
Dus schud ik kussens en verschik de deken, waar hij met krachteloze hand in klauwt; ik blijf zijn kind, al word ik eeuwen oud, en blijf als kind voor eeuwig in gebreke.
Wij volgen één voor één hetzelfde pad,
en worden met dezelfde maat gemeten;
ik zie mijzelf nu bij zijn bed gezeten
zoals hij bij zijn eigen vader zat:
straks is hij weg, en heeft hij nooit geweten hoe machteloos ik hem heb liefgehad.
Rawie
noche noche doesjie klein
noche noche doesjie klein
droemie droemie zacht
suja suja kindje klein
luna luna nacht
droemie droemie zacht
suja suja kindje klein
luna luna nacht
It is a gift from the wild.
It is a gift from the wild.
A herd of deer grazes in the forest clearing. A twig snaps. Instantly the deer are alert - ready to flee in the forest. If cornered they might fight. Each animal becomes still. Muscles tensed, they listen and sniff the air. Then, deeming it insignificant they return to warming themselves in the morning sun and begin to vibrate in the upper part of the neck around the ears and then the vibration spreads down the chest, shoulders and the finally down into the abdomen, pelvis and hind legs. The deer moves through this rhythmic cycle dozens, perhaps hundred times a day.
Vrij naar Peter A. Levine
A herd of deer grazes in the forest clearing. A twig snaps. Instantly the deer are alert - ready to flee in the forest. If cornered they might fight. Each animal becomes still. Muscles tensed, they listen and sniff the air. Then, deeming it insignificant they return to warming themselves in the morning sun and begin to vibrate in the upper part of the neck around the ears and then the vibration spreads down the chest, shoulders and the finally down into the abdomen, pelvis and hind legs. The deer moves through this rhythmic cycle dozens, perhaps hundred times a day.
Vrij naar Peter A. Levine
Als de zalm
Als de zalm
Wanneer alles diep van binnen pijn doet en je alleen, tegenover je eigen beeld.
ziet dat het vervormd is door onbekende spiegels
wanneer dingen voor je schaduw wijken
wanneer je woord dat van een ander lijkt en je hartslag uit je lichaam vlucht
wanneer je handen ver van je weg zijn en je de afdruk van je voeten niet herkent
wanneer je het gezicht dat nadert bent vergeten
wanneer je niets meer waarneemt dan dode buitenkanten
ga dan als de zalm tegen de stroom in met alle razernij van je woede.
Wanhoop niet het water zal de stenen breken.
Chileens gedicht
Wanneer alles diep van binnen pijn doet en je alleen, tegenover je eigen beeld.
ziet dat het vervormd is door onbekende spiegels
wanneer dingen voor je schaduw wijken
wanneer je woord dat van een ander lijkt en je hartslag uit je lichaam vlucht
wanneer je handen ver van je weg zijn en je de afdruk van je voeten niet herkent
wanneer je het gezicht dat nadert bent vergeten
wanneer je niets meer waarneemt dan dode buitenkanten
ga dan als de zalm tegen de stroom in met alle razernij van je woede.
Wanhoop niet het water zal de stenen breken.
Chileens gedicht
Vandaag draak gedood
Vandaag draak gedood
religie gesticht
op een hoge koord gedanst
en twee meisjes gekust
En dat is uitzonderlijk
want meestal ligt mijn
durven onder
Donsdekens.
Miro
religie gesticht
op een hoge koord gedanst
en twee meisjes gekust
En dat is uitzonderlijk
want meestal ligt mijn
durven onder
Donsdekens.
Miro
kelder
Als we op de begane vloer zoeken
Wat in de kelder ligt opgeslagen,
Blijven we met lege handen zitten.
Autonomie is de kelder.
Als we bij onze partner zoeken
Wat we uit onszelf moeten halen
Doen we onszelf en de ander tekort.
De ander zal altijd falen
In zijn/haar poging om het toch te geven.
In de kelder ligt onze voorraad eigenheid
Daar moeten we zijn.
Wat in de kelder ligt opgeslagen,
Blijven we met lege handen zitten.
Autonomie is de kelder.
Als we bij onze partner zoeken
Wat we uit onszelf moeten halen
Doen we onszelf en de ander tekort.
De ander zal altijd falen
In zijn/haar poging om het toch te geven.
In de kelder ligt onze voorraad eigenheid
Daar moeten we zijn.
Mijn dochter en ik
Mijn dochter en ik
Terwijl ik lees voel ik mijn dochter kijken; ik laat niets merken en lees rustig door.
Haar leven doet zich helder aan mij voor:
het zal in alles op het mijne lijken.
Niets kan ik doen, opdat zíj zal bereiken wat ik, amper gevonden, weer verloor; geen vindt van het geluk méér dan een spoor, ook zij niet en ook zij zal het zien wijken.
Ik sluit het boek. Wij zitten naast elkaar; geen woorden tusschen ons; slechts, even maar, de glimlach van de een tegen de ander.
't Is of ik in mijn eigen oogen staar,
en wat daar staat, het is als water klaar, wanneer ik langzaam in mijzelf verander.
Ed Hoornik
Terwijl ik lees voel ik mijn dochter kijken; ik laat niets merken en lees rustig door.
Haar leven doet zich helder aan mij voor:
het zal in alles op het mijne lijken.
Niets kan ik doen, opdat zíj zal bereiken wat ik, amper gevonden, weer verloor; geen vindt van het geluk méér dan een spoor, ook zij niet en ook zij zal het zien wijken.
Ik sluit het boek. Wij zitten naast elkaar; geen woorden tusschen ons; slechts, even maar, de glimlach van de een tegen de ander.
't Is of ik in mijn eigen oogen staar,
en wat daar staat, het is als water klaar, wanneer ik langzaam in mijzelf verander.
Ed Hoornik
Stop all the clocks
Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.
W. H. Auden
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.
W. H. Auden
Daarachter?
Daarachter? Boze wolven die huilen
om wat verloren ging, hun kaken
scheurensbereid
Anna Enquist, Bundel Jachtscenes
om wat verloren ging, hun kaken
scheurensbereid
Anna Enquist, Bundel Jachtscenes
Op school stonden ze…
Op school stonden ze op het bord geschreven; het werkwoord hebben en het werkwoord zijn; hiermee was tijd, was eeuwigheid gegeven, de ene werklijkheid de andre schijn.
Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven.
Is van de wereld en haar goden zijn.
Zijn is, boven die dingen uitgeheven,
vervuld worden van goddelijke pijn.
Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.
Is naar de aarde hongeren en dorsten.
Is enkel zinnen, enkel botte plicht.,
Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken, is kind worden en naar de sterren kijken, en daarheen langzaam worden opgelicht.
Ed. Hoornik uit Het menselijk bestaan (1952)
Hebben is niets. Is oorlog. Is niet leven.
Is van de wereld en haar goden zijn.
Zijn is, boven die dingen uitgeheven,
vervuld worden van goddelijke pijn.
Hebben is hard. Is lichaam. Is twee borsten.
Is naar de aarde hongeren en dorsten.
Is enkel zinnen, enkel botte plicht.,
Zijn is de ziel, is luisteren, is wijken, is kind worden en naar de sterren kijken, en daarheen langzaam worden opgelicht.
Ed. Hoornik uit Het menselijk bestaan (1952)
Abonneren op:
Posts (Atom)